Автор работы: Пользователь скрыл имя, 30 Июня 2013 в 17:32, контрольная работа
На працягу двух стагоддзяў пасля таго, як Расія разам з Прусіяй і Аўстрыяй пачала дзяліць Рэч Паспалітую, каб урэшце сцерці яе з палітычнай карты, царскія, а затым савецкія афіцыйныя гісторыкі нязменна называлі захоп беларускіх земляў «уз'яднаннем». Беларускі ж народ «галасаваў» за гэтае ўз'яднанне нагамі: за два дзесяцігоддзі пасля трагічнага 1772-га з акупаванага Расіяй абшару Полацкага, Віцебскага і Амсціслаўскага ваяводстваў мяжу Вялікага Княства Літоўскага перайшло больш за трыццаць тысяч сялян. У сваіх нотах кацярынінскі ўрад называў гэтыя ўцёкі «неразумнай эміграцыяй», ацэньваючы агульную колькасць перасяленцаў з імперыі ў 300 тысяч «голов».
Уводзіны 3
1 Спробы ажыццяўлення рэформаў у галіне дзяржаўнага кіравання Рэчы Паспалітай у другой палове XVIII стагоддзя 4
2 Гісторыка-прававая характарыстыка Канстытуцыі Рэчы Паспалітай 1791 года 7
3 Рэвалюцыйная праватворчасць паўстанцаў 1794 года 9
Заключэнне 13
Спіс літаратуры 14
У стане паўстанцаў пачаліся рознагалоссі.
Касцюшка баяўся абаперціся на просты народ. Яго палохала рэвалюцыйная праграма Якуба Ясінскага і намер таго аднавіць дзяржаўную незалежнасць Вялікага Княства Літоўскага. Адначасова царызм вёў хітрую прапаганду сярод беларускага сялянства, абяцаючы яму забраную ў «паноў-бунтаўнікоў» зямлю. Найвышэйшая Літоўская Рада была абвінавачаная ў сепаратызме і дзеяннях супраць «вуніі братніх народаў» і распушчаная, а Ясінскі зняты з пасады галоўнакамандуючага. Гэта яшчэ больш аслабіла паўстанне, і ў жніўні расейскія войскі занялі Вільню.
Жалезнай хваткай душыла паўстанне рэгулярная, загартаваная ў захопніцкіх паходах армія Аляксандра Суворава. На працягу ўсёй сваёй кар'еры ён аддана служыў жандарскай палітыцы царызму і, дарэчы, не ўдзельнічаў ні ў адной абарончай вайне. Для Расеі ён сапраўды выдатны палкаводзец, для Беларусі - найперш камандзір акупантаў. За здзейсненыя ягонымі салдатамі ў 1794 годзе крывавыя подзвігі Сувораў атрымаў ад імператрыцы Кобрынскую воласць ды іншыя беларускія землі з 13 279 душамі прыгонных сялян. На душы тады лічылася дарослае мужчынскае насельніцтва, значыцца, агулам генерал-фельдмаршал атрымаў у падарунак не меней за 60 тысяч беларусаў.
У лістападзе паўстанне было канчаткова патопленае ў крыві. Да ліквідацыі Рэчы Паспалітай як дзяржавы заставалася ўсяго некалькі месяцаў.
1 Вішнеўская, І.У. Палітычная
і прававая думка Беларусі
на мяжы еўрапейскіх
2 Довнар-Запольский, М.В. История Белоруссии / М.В. Довнар-Запольский. – Минск: Беларусь. 2003. – 680 с.
3 Конституция Речи Посполитой
(Извлечение) 3 мая 1791 года // История
Беларуси в документах и
4 Канстытуцыя 3 мая 1791 // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т.4.Кадэты – Ляшчэня / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г.П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э.Э.Жакевіч. – Мінск: БелЭн, 1997. – 432 с.: іл.
5 Нарысы гісторыі Беларусі. У 2-х ч. Ч.1. М.П.Касцюк, У.Ф. Ісаенка, Г.В.Ўтыхаў і інш. – Мн.: Беларусь, 1994. – 527с.: іл.
6 Юхо Я.А. Кароткі нарыс гісторыі дзяржавы і права Беларусі: Вучэб. Дапам. – Мн.: Універсітэцкае, 1992. – 270 с.
Информация о работе Рэвалюцыйная праватворчасць паўстанцаў 1794 года