Геронтология және гериатрия түсінігі

 

        Қарттық жас – қартаю процесі ашық көрінетін,  онтогенездің  аяқталу кезеңі.

Қазіргі кезде қартаюдың  әртүрлі  анықтамалары бар. Авторлардың  кейбіреулері  қартаюды  клеткалық заттың  физико-химиялық  құрылым өзгерісі  есебінен  реактивті  клеткалардың  біртіндеп  әлсіреуі деп қарайды. Басқаларының ойынша, қартаю ішкі және сыртқы  ортадан  қорғанудың мінез-құлықтың  физиологиялық,  биохимиялық  төмендеуі. Сондай-ақ, қартаюды  өмір сүруінің және қорғанудың  төмендеуіне  әкелетін мінез-құлық пен организмнің  есейген сайын өзгеруі.

          Қартаю – бұзушы процесс. Ол организмнің адаптациялық  мүмкіндіктерінің  азаюына  әкеледі. Қартаюшы  организмның  адаптациясының  төмендеуінің  себебі барлық  функциялдардың  жүйесінің  әлсіреу – нервтік, эндокриндік, иммундық, тыныс алушы, ас қорытушы және тағы басқа. Қартаю процесі организмге  аталған  жасерекшелік өзгерістерге әкелетін, генетикалық проблемаланған  процесс. Геронтогенез  кезеңінде  біртіндеп организмдерінің  әсіресе, ішкі тітіркендіргіш  процесі әлсірейді. Ең көп сақталғаны тамақ рефлексімен салыстырғанда қорғану шартты рефлекс екен. Қартаю кезеңінде барлық өзгерістердің индивидуальды мінез-құлық болады. Жеке  тұлға ретінде  қартайған адамның  мінезінің  қиын және қарама-қайшы болуы биологиялық  құрылымы  және жаңа білімнің  сандық және сапалық өзгерістерімен байланысты. Организм  жаңа шарттарға бейімделді, оның  өмір  сүру қызметін, қартаюын деструктивті (бұзушы, қарама-қайшы)  көріністерін  өткізуге мүмкіндік беруін сақтайтын  организмның  әртүрлі  жүйелері  белсене түседі.

           Қартаю - өте қиын процесс. Оның пайда болуы организм қатарының  барлық деңгейін де бақыланады. Ең бірінші, жалпы организмның  бұл деңгейін біз адамдармен қарым-қатынаста визуальды байқаймыз. Қартайғанда адамдардың  шашы сиреп, терісі  әжімделіп және серпілгіштігін жоғалтады, бойы кішірейіп, көру мен есту  нашарлап, дауысы «отырып», қорлыққа болады да, жоғары мидан бөлінгіш жоғалтады, төс клеткаларының  формалары өзгереді.

Психологияда мінез де,  құлық та – ал бұның  бәрі  организмге  жататындықтан  нәтижесіз қарым-қатынаста бақыланатын өзінің  өзгерістері пайда болады. Қызығушылық  біркелкі және уақыт пен ақыл-ой не дене еңбегіне көп күш жұмсалуымен байланысты болады.

        Сараңдық, тәуелділік, сыйымдылық, өмір сүруге қабілетсіздік сияқты  кемшіліктер жас кезінде де болып, бірақ алдындағылар оған шыдамды болған болса, енді ол  үлкейіп оған ортасы шыдамсыз болып келеді. Егде кісінің зейіні өзінің санасы мен  уайымынан қысқарады да, және сол арқылы басқаларды қызықтырғысы келеді.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Пайдаланылған әдебиеттер:

Негізгі:

1. Яцемирская Р.С.. Социалная  геронтология (лекции). – Москва, 2006

2. Медведева Г.П. Введение  в социальную геронтологию. М.,Воронеж,2000

3. Холостова Е.И. Социальная  работа с пожилыми людьми. М: 2002. 14б.

4. Черносвитов Е.В. Социальная  медицина. -М.,2003 Академический проект.

Қосымша:

1. «Қазақстан Республикасындағы  зейнетақымен қамсыздандыру туралы» Заңы. –

Алматы: Жеті жарғы, 2002 ж

2. Холостова Е.И. Пожилой  человек в обществе. 1999г.

3. Булатова А.Н., Рысбекова  Ж.К. Социология и социальная психология: Алматы,

2000, с. 13

4. Өзге сайттар google, yandex