Ана тілі сабақтарында ұлттық ойын элементтерін пайдаланудың әдістемелік ерекшеліктері

Ана тілі сабақтарында ұлттық элементтері бар дидактикалық ойындарды қолдану үшін мұғалім мына мәселелерді ескеруі керек.

Ойынның мақсаты: Оқушылар сабақта қандай іскерлік пен дағдыны игереді, ойынның қандай тәрбиелік мақсаты көзделеді?

1. Ойынға қатысушылар саны.
2. Ойында қолданылатын материалдар.
3. Уақытты үнемдей отырып, ойын шартын қалай түсіндіруге болады?
4. Ойын қанша уақытқа созылады? Бұл ойын әсерлі, қызықты бола ма?
5. Оқушылардың ойынға қатысу белсенділігін қалай бақылауға болады?
6. Ойын бұрын сабақта қолданылған ба? Қандай жағдайда қолданылған?
7. Ойын қорытындысын хабарлау.

Ана тілі сабағында орынды қолданылған ұлттық ойын элементтері оқушылардың ынтасын арттырып, білім дағдыларын игеріп, іскерліктерін шыңдауға өз септігін тигізеді. Ойын барысында қолданылатын дидактикалық материалдар оқулық мазмұнымен үндес болып, оқушыларға ыңғайлы, түсінікті болса, ойын жақсы нәтиже береді [21].

Ойын тәртібі: а) жұмбақтардың шешулері жазылған қима қағаздар немесе суреттер ойынға қатысушы оқушыларға үлестіріліп беріледі. Әрбір оқушы өз қолындағы жұмбақтарды ойлап тауып, оның тұсына қояды.

Мұғалім ойнаушы оқушылардың жұмыстарын тексеріп шығады. Қолындағы жұмбақтарын түгелдей дұрыс тапқан оқушы ұтқан болып саналады.

ә) ойынға қатысушы оқушылар екі топқа бөлінеді. Тақтаға мұғалім жұмбақтар жазылған қима қағазды іледі. Сонымен қатар жұмбақтардың шешулері (суретті немесе жеке сөз қима қағаздар) салынған қалтада тақтаға ілініп қойылады. Оқушылар жұмбақтарды қима қағаздағы ретіне қарай біртіндеп шешеді. Оқушы жұмбақтың шешуін айтып, соның суретін не сөз қима қағазын қалта ішінен алып, жұмбақ сызығына орналастырады. Суреттің атын немесе қима қағаздағы сөзді тақтаға жазады. Сонымен қатар жұмбақ шешуінің не себепті олай екенін айтып береді. Басқа жұмбақтар да осы ретпен шешіледі.

Қима қағаздағы жұмбақтарды дұрыс шешіп, жұмбақ мәнін орынды түсіндірген оқушылар ойында ұтады.

б) Бұл ойында, керісінше, шешулері бойынша жұмбақтарды айту көзделеді. Мұғалім оқушыларға жазылған қима қағазды немесе суретін біртіндеп көрсетеді . Оқушылар оған сай жұмбақты жатқа айтып беруі тиіс. Шешуі бойынша жұмбақты көп әрі дұрыс айтқан оқушы ұтады.

«Адам болам десеңіз» тарауын қайталау кезінде М.Әуезовтың «Көксерегі» мен Ш.Мұртазаның «Бөртесін» көркем сөзбен сипаттап, жұмбақтауға болады.

Мысалы: «Зіңгіттей көк шолақ, тамаққа өлгенше ашқарақ, жота жүні үрпиіп, көздері жалындап тұратын» және «Ай сияқты айналма мүйізі, делдиген танауы бар, басы кекшиіп, тұяқтарымен жерді тарс-тарс тарпиды».

Мұғалім жұмбақталған нәрселердің ішкі-сыртқы сапа, белгілеріне оқушылардың назарын аударта отырып, сипаттама иесін таптыртады, яғни мұның қайсысы бөрте, қайсысы көксерек екенін ажыратады. Осындай ойын арқылы мәтіннен бейнелі сипаттамаларды айыра білуге оқушылар төселеді.  «Асыл мұра» тұрмыс-салт жырларынан «Бөбектің тілегі», «Шопан атаға», «Сиыр», «Торпағым», «Түйе», т.б. шығармалар берілген. Бекіту, қорытынды сабақтарда «Қалай айтуды білемін», «Жануарлар қалай үндейді» ұлттық ойындарын ойнатуға болады [22].

Жүргізуші «Жануарлар қалай үндейді» атты ұлттық ойын ойнайтындығын, ойынның жүргізілу шартын хабарлайды. Мұғалім жануарлардың жеке суретін көрсетеді, оқушылар олардың қалай дыбыстайтынын айтады. Мысалы:

Жылқы - кісінейді,шұрқырайды,оқырынады, арқырайды.

Сиыр - мөңірейді, өкіреді, азынайды.

Қой-ешкі - маңырайды, мекіренеді.

Түйе - боздайды.

Қаз - қаңқылдайды, шаңқылдайды.

Бұлбұл - сайрайды.

Жылан - ысылдайды, суылдайды.

Аю - ақырады, өкіреді.

Қасқыр - ұлиды, ырылдайды.

Түлкі - ырсылдайды, шәңкілдейді.

Шыбын - ызыңдайды.

Бөгелек - ызылдайды.

Құндыз - сыңсиды.

Суыр - шулайды т.б.

Ойынды керісінше ұйымдастыруға болады. Мұғалім бұл жануарлардың дыбыстауын айтса, бұл дыбыстаудың қай жануарға тән екенін оқушы шешеді. Мысалы: 

- Не бақылдайды? - Бақа.

- Не шыңғырады?  - Шошқа.

- Не шықылықтайды? - Сауысқан.

- Не шиқылдайды? - Тышқан.

- Не барқылдайды, қаңқылдайды? - Үйрек.

- Не күркілдейді, бұрқанады? - Жолбарыс.

«Қалай айтуды білемін» - үй жануарларының, аңдар мен құстардың жүріс-тұрысын, дауысын дұрыс сипаттап, тілімізді дұрыс айтуға дағдыландыратын аса қызықты ұлттық ойындардың бірі. Бұл ойында шаруашылықта, күнделікті тұрмыстіршілікте маңызы зор мәліметтер кем қамтылады, ол төмендегіше жүргізіледі.

Мұғалім ойынды былай бастайды:

Ұқыпты - ұтар,

Ізденген - табар,

Оқыған - озар,

Еріншек - тозар.

Осылай деп мұқият тыңдап отыруды тапсырған соң, ойын жүргізуші енді: «Не қалай дыбыстай біледі?» - деп сұрақ қояды да, оған өзі былай жауап береді:

Әтеш - шақырады,

Есек - ақырады.

Күзен - шақылдайды,

Бақа - бақылдайды.

Торғай - шырылдайды,

Бөдене - бытпылдайды.

Қаз - қаңқылдайды,

Бүркіт - шаңқылдайды.

Қарға - қарқылдайды,

Сұңқар - сыңқылдайды.

Қой - маңырайды,

Қозы - жамырайды.

Қасқыр - ырылдайды,

Борсық - қырылдайды.

Жылқы - кісінейді,

Сиыр - мөңірейді.

Тырна - тыраулайды,

Мысық - мияулайды.

Жылан - ысылдайды,

Ит - арсылдайды.

Торай - қорсылдайды,

Аққу - сұңқылдайды.

Тышқан - шиқылдайды,

Түйе - боздайды,

Сандуғаш - сайрайды.

Барлыығы айтылып болған соң, ойынды жүргізуші бір оқушыдан:

- Әтеш қалай дыбыстайды? -  деп сұрайды.

- Әтеш «ку-ка-ре-ку-у...»  деп шақырады, - деп жауап береді  ойыншы.

Мұнан кейін келесі отырған ойыншыдан:

- Есек ше? - деп сұрайды.

- Есек «ба-а-аһ» деп  ақырады, - дейді кезегі келген  ойыншы.

Ойын осылай жалғаса береді. Дұрыс айта алмаған ойыншы өлең не тақпақ айтып айыбынан құтылады.

Сұрақ біткеннен кейін жүргізуші ойынның келесі бөлімдеріне ауысады:

- Кәнеки, балалар, малды  қалай шақырады, білесіңдер ме, енді  соның үніне салайық! - дейді. Сөйтіп  жүргізушінің өзі:

Биені - құраулап,

Түйені - көскөстеп,

Сиырды - аухаулап,

Ешкіні - шөрелеп,

Шақыра - аламыз,

Сауамыз, бағамыз, - дейді.

Өлең аяқталған соң бұрынғы тәртіппен жүргізуші балалардан біртіндеп:

- Биені қалай шақырамыз? - деп сұрайды.

- Биені «құрау-құрау»  деп шақырамыз.

- Түйені ше?

- Түйені «көс-көс» деп  шақырамыз.

- Сиырды ше?

- Сиырды «аухау-аухау»  деп

- Ешкіні ше?

- Ешкіні «шөре-шөре»  деп шақырамыз.

- Ал енді малды суға  кім шақыра алады? - деп сұрайды. Егер балалар білмесе өзі былай  деп айтып шығады:

Жылқыны - «Моһ-Моһ»,

Қойды - «пұшайт-пұшайт»,

Ешкіні - «шөре-шөре»,

Түйені - «соран-соран»,

Сиырды - «шәугім-шәугім»,

Итті - «кә-кә»,

Тауықты - «шеп-шеп»,

Мысықты - «піш-піш», «кіс-кіс» - деп шақырады.

Бұл ойынды малдың төлеуіне де арнауға болады. Ол үшін мұғалім:

- Малдың төлдеуін қалай  атайды? - деп сұрайды.

Ойынның сөздері балаларға таныс болмаса, әрі олардың жасы тым кіші болса, жүргізушінің өзі алдымен айтып береді:

Бие - құлындайды

Қой - қоздайды

Ешкі - лақтайды

Түйе - боталайды

Ит - күшіктейді

Тауық - жұмыртқалайды

Мысық - балалайды.

Енді жүргізуші бұрынғы тәртіппен ойнаушылардан өлеңде айтылған жануарлардың түрлерін, төлдеуін жеке-жеке сұрап шығады.

Сөзді дұрыс айтып, жауабын анық бере алмаған ойыншылар айыпты болады да, дұрыс жауап бергендер жеңіп шығады. Жеңілгендер көпшіліктің қалауы бойынша тақпақ, жаңылтпаш айтып береді.

 

 

2.2 Озат мұғалімдер тәжірибесі

 

 

Қазіргі уақыт талабы бастауыш сынып мұғалімдерінен оқушыларға білім мен тәрбие беруде көптеген жаңа ізденістер мен жұмыстар жүргізуді және оқу-тәрбие процесінде халықтық педагогика элементтерін тиімді пайдалануды талап етеді.

Оқушылардың таным қабілетін жетілдіріп, логикалық ой-өрісін кеңейтіп, сабаққа ынтасын арттыруда ұлттық ойын элементтерін ұтымды пайдаланудың маңызы зор. Сондықтан да өзім сабақта ұлттық ойынды кең пайдаланамын. Бұл ойын түрін сабақ мазмұнына қарай белгілі бір мақсатта таңдап аламын. Ретіне қарай мазмұндас ойынды қайталай бермеуге тырысамын. Ол үшін өтілетін сабақ тақырыбына сәйкес келетін ойын түрлерін күні бұрын сұрыптай отырып, оны жүргізудің тиімді әдістерін ойластырамын. Бастауыш сыныптарда сабақ беріп келе жатқан жиырма жылдан астам уақыт ішінде жинақталған ойындарымның қоры да әжептеуір. Жыл сайын олардың өзіне жаңалары қосылып жатады. Сөйтіп сабақтың қызықты жалғасы - дидактикалық ойындардың, оның ішінде ұлттық элементтері бар ойындардың сәтті ұйымдастырылуына көп көңіл бөлінеді [23].

Ашық сабақ.

Тәжірибелі ұстаз сабақта оқушылардың тілін дамытып, байланыстырып сөйлеуін жетілдіру, ұлттық сезімін ояту мақсатында көп жұмыс түрлерін жүргізеді, сабақта ұлттық ойын элементтерін орайлы пайдаланады. Ана тілі сабақтарында «Қыз қуу», «Бәйге», «Теңге алу» т.б. ойындарын жүргізудің тәсіліне, оның сабақ мазмұнына сәйкестігіне айрықша көңіл бөледі. Мысалы «Шопан атаға», «Түйе», «Сиыр» өлеңдерін өткеннен кейін «Сақина салу» ойынын өте сәтті ұйымдастырды. Сыныпты екі топқа бөледі. Бәрінің қолына сақина салған болып аралап білдірместен әр топтың 2 оқушысының қолына сақина салып кетеді. Тақта алдында тұрып «Кел, сақинам, кел!» деп шақырады. Егер сақина салынған оқушы орнынан тез тұра алмай қалса, онда тақтаға шығып, қима қағаздағы тапсырмаларға жауап береді. Егер сақина салынған оқушы тұрып кетсе, жанында ұстай алмай қалғаноқушы осы шартты орындайды. Тапсырма төмендегідей мазмұнда беріледі:

«Шопанатаға» өлеңі бойынша:

1. Қой сүтінен жасалған  тағамдарды ата.

2. Қой жүнінен қандай  заттар жасалады?

3. Қойдың терісінен  жасалатын заттарды ата.

«Түйе» өлеңі бойынша:

1. Түйе жүнінен жасалатын  қандай заттарды білесін?

2. Түйе сүтінен жасалатын  тағамдарды ата.

3. Қойдың терісінен  не жасалады?

«Сиыр» өлеңі бойынша:

1. Сиырдың терісінен  жасалатын заттарды ата.

2. Сиыр сүтінен қандай  тағамдар жасалады?

3. Сиырдың етінен қандай  тағамдар дайындалады?

Аса ірі психологтардың айтуы бойынша бала ойын үстінде қандай болса, өскенде еңбек үстінде сондай болады дейді. Сондықтан ойын - адамның өміртанымының алғашқы қадамы. Баланың өмірі, қоршаған ортаны танып білуі, еңбекке қатынасы, психологиялық ерекшеліктері ойын үстінде қалыптасады. Ойын барысында өздерін еркін сезінеді, ізденімпаздық, тапқырлық әрекеті байқалады. Ойын үстінде өмірдің өзіндегідей қуанып, ренжиді. Сондықтан мұғалім баланы сабақта талабын шаттандыратындай, ойын оятатындай, іскерлігін дамытатындай болу керек. Оқушылардың белсенділігін, саналы ойлана білуін, ой-өрісінің дамуын, қиындықты жену, төзімділікке баулуды үйрету - мұғалімнің міндеті.

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

Ұлттық ойын ойнату арқылы оқушылардың өз салт-дәстүріне, әдет-ғұрпына деген сүйіспеншілігі артады. Сондықтан, ұлттық ойындарды ойнату керек.

1. «Бәйге алу» ойыны. Ойынды ойнамас бұрын сұрақтар  беріледі:

а) Қандай ұлттық ойындар бар?

ә) Атпен ойналатын ойын түрлерін ата.

б) Ел рәміздерін ата.

Осындай сұрақтардан кейін қима қағаздар беріледі. Қатты қағазға жіп арқылы бекітілген 2 атпен жарысады. Межеде еліміздің туы тұрады. Дұрыс әрі тез орындаған оқушы туды алып жеңіске жетеді.

2. «Қыз қуу» ойыны. Алдымен  сұрақ - тапсырмалар беріледі. Содан  кейін алдымен қыз бала 1-тапсырманы  орындауға кіріседі, артынша ер  бала орындай бастайды. Егер ер  бала тапсырманы бұрын орындаса, онда қызды ұстап алған болып  есептеледі. Қыз бірінші болса, онда  ол ер балаға жеткізбей жеңіске  жеткен болады.

3. «Хан талапай» ойыны. Бұл ойынға нөмірленген асық  алынады. Нөмірге байланысты алдын  ала үлестірмелі қима қағаздар  дайындалады.Асық жерге шашылады,ал  балалар талапайлап асық алады.Оқушыға  қай нөмірлі асық түссе,сол  нөмірге сәйкес келетін қима  қағаздағы тапсырманы орындайды.Кім  тез,әрі дұрыс орындаса,сол жеңіске  жетеді.