Фурье заңы және оның стационарлы жылуөткізгіш есептерін шешуге арналған жуықтаулары

Автор работы: Пользователь скрыл имя, 21 Июня 2013 в 13:05, доклад

Краткое описание

1. Жылумассаалмасу пәні мен әдісі.
2. Температура өрісі және температура градиенті. Фурье заңы жылуөткізгіштік коэффициенті.
3. Жылуөткізгіштіктің жылулық ағыны. Әртүрлі формалы денедегі жылуөткізгіштіктің жылулық ағын. Әртүрлі формалы көп қабатты қабырғалардағы стационарлы жылуөткізгіштік.

Вложенные файлы: 1 файл

1 лекция.doc

— 329.00 Кб (Скачать файл)

 

                                                                                                    (1.13)

 

мұндағы: -газдың молекулалық массасы. Газдардың жылусыйымдылығы  температура өскен сайын артып отырады.

Сұйықтың  жылуөткізгіштік коэффициенті: Тамшылы сұйықтағы жылудың таралу механизмін құрылмаған серпімді толқын жылумен энергияның тасымалдануы ретінде қарастыруға болады. Сұйықтағы жылудың берілу механизмі туралы мұндай болжамды  А.С.Предводителев айтқан. Осы теория негізінде жылуөткізгіштік коэффициенті үшін  тәжірибе жүзінде жасалынған жұмыстар үшін келесі формула алынды. Бұл формула есептің шартына байланысты сұйықтағы жылуөткізгіштік коэффициенті

 

                                                                                                 (1.14)

 

мұндағы: А- сұйықтағы серпімді толқындарды таратудың пропорционалдық жылдамдығы. Ол сұйық табиғатына тәуелсіз, бірақ температураға тәуелді.

Егер жоғары температуралы  сұйықта тығыздық кемитін болса, (1.14) байқайтынымыз жоғары температуралы  тұрақты молекулалық массасы  бар, сұйық үшін жылуөткізгіштік  коэффициенті төмендеуі керек.

 

Негізгі әдебиеттер:

 

  1. Тұрмұхамбетов А.Ж. Жылуалмасу негіздері. –А.: Рауан, 1995.
  2. Исаченко В.П. и др. Теплопередача. –М.: Энергия, 1981.
  3. Михеев М.А., Михеева И.М. Основы теплопередачи. –М.: Энергия, 1973.
  4. Теория тепломассообмена / Под ред. А.И. Леонтьева. - М.: Высшая школа, 1984.
  5. Беляев Н.М., Рядно А.А. Методы теории теплопроводности. Высшая школа, М., 1982.
  6. Исаченко В.П.  Теплообмен при конденсации. –М.: Энергия, 1977.
  7. Керташов Э.М. Аналитические методы в теплопроводности твердых тел. –М.: Высшая школа, 1979.
  8. Крейт Ф., Блэк У. Основы теплопередачи, Мир, 1983.
  9. Лыков А.В. Теория теплопроводности. –М.: Высшая школа, 1967.

 

Қосымша әдебиеттер:

 

  1. Карлсоу Х.С., Егер Д.К. Теплопроводность твердых тел. –М.: Наука, 1964.
  2. Кутателадзе С.С. Основы теории теплообмена. –М.: Наука. 1970.
  3. Либби П., Вильямс Ф. Турбулентные течения реагирующих газов, Мир, М., 1983.
  4. Мак-Адамс В.Х. Теплопередача. –М.: Металлургиздат, 1961.
  5. Миснер. Теплопроводность твердых тел, жидкостей, газов и их композиций. –М.: мир, 1968.
  6. Пехович А.И., Жидких В.М. Расчеты теплового режима твердых тел. Энергия, Л., 1978.
  7. Шорин С.Н. Теплопередача. –М.: Высшая школа, 1964.

 

 


Информация о работе Фурье заңы және оның стационарлы жылуөткізгіш есептерін шешуге арналған жуықтаулары