«Активтер - бұл құндық бағасы
бар кәсіпорыннын мүлкі, мүліктік, жеке
мүліктік емес иелігі және құқығы болып табылады.
Міндеттеме - бұл тұлғаның (қарыз адамның)
белгілі бір әрекетті басқа бір тұлғаның
(несие берушінің) пайдасына жасайтын міндеті
- мүлікті беру, жұмыс атқару, ақша төлеу
және басқалар немесе белгілі бір іс-әрекеттен
бас тарту, ал несие берушінің қарыз адамнан
өзінің міндетін орындауын талап етуге
құқығы бар.
Меншіктік капитал - бұл субъектінің өз
міндеттемелерін шегеріп тастағаннан кейінгі
активтері» [11]. Сонымен, қаржылық есептің
негізгі элементтерінің анықтамасын түсіндіруде батыс елдерінен
ешқандай айырмашылық жоқ деп айтуға болады.
Баланс бухгалтерлік есептің
"Бухгалтерлік баланс және қаржылық
есеп берудегі негізгі анықтаулар" №2
стандартымен анықталады. Ол активтердің,
меншікті капитал және міндеттемелердің
мәнін анықтайды, сондай-ақ қаржылық есеп
беруде анықтауға жататын ақпараттарға
деген талаптардан тұрады.
Баланста ұзақ мерзімді және
ағымдағы міндеттемелердің жиынтық сомасы
анықталады. Баланста ағымдағы активтер
мен міндеттемелерді және олардың жиынтық
сомасын анықтау, қаржылық есепті пайдаланушыларды
кәсіпорынның қаржылық жағдайын бағалауда
және дәлелді басқарушылық шешімдер қабылдауда
қажет болатын ақпараттармен қамтамасыз
етеді.
Пайдаланушылар үшін қаржылық
есептің өте пайдалы екендігіне БЕС–2-нің
7-пунктінде ерекше көңіл бөлінген. Онда
былай жазылған: "барлық маңызды ақпараттар,
қаржылық есепті қолданушылар үшін анық
және түсінікті болатындай дәрежеде ашылуы
тиіс" [12].
БЕС-2 және қаржылық есепті жасаудың әдістемелік
нұсқаулары негізінде құрастырылған [16]
бухгалтерлік баланс көлденең түрде 1-кестеде
көрсетілген көрсеткіштерден тұрады.
Алайда айта кеткен жөн, балансты
құрудың түрін таңдау (көлденең, яғни екі жақты
немесе тікелей) шаруашылық субъектілерінің
шексіз құқы болып табылады.
Баланс активі мен пассивін құру
принциптері бұрынғы қалпында қалып отыр,
яғни активтер олардың өтімділік деңгейіне
байланысты, өтімділігі төмен активтерден
өтімділігі жоғары активтерге қарай, пассивтер
принцип бойынша төлем мерзімінің жеделдік
деңгейіне байланысты мерзімінің жеделдігі
азынан көбіне қарай.
Тікелей түрде құрастырылған баланс
5 бөлімнен тұрады:
1) ұзақ мерзімді активтер;
2) ағымдағы активтер;
3) меншікті капитал;
4) ұзақ мерзімді міндеттемелер;
5) ағымдағы міндеттемелер.
Баланс қаржылық есеп беруде
үш элементті сипаттайды: активтер, меншікті
капитал және міндеттемелер. Қалған екі
элемент - табыс және шығын – қаржы - шаруашылық
қызметі нәтижелері туралы есеп беруде
көрсетіледі.
Қаржылық жағдайды талдау барысында тек бухгалтерлік
баланс мәліметтеріне ғана сүйенуге болмайды.
Бұндай тәсіл біршама қарапайымдау, себебі
бухгалтерлік баланс кемшілік пен шек қоюшылықтан ада емес,
олардың ең маңыздылары келесілер болып табылады:
1. Баланс табиғаты жағынан тарихи
сипатта болады. Баланста келтірілген
мәліметтер оны құрған кезеңдегі шаруашылық
қызметінің нәтижесін көрсетеді. Бұл жағдайда
баланс ақпараттары ретроспективалық
және перспективалық талдау мақсаттары
үшін қолданылуы мүмкін.
2. Баланс кәсіпорын қаржысында
және міндеттемелеріңде статусквоны сипаттайды,
яғни пайдаланылып жүрген есеп саясатына
сай осы кезеңде кәсіпорын жалпы қандай
жағдайда тұр деген сұраққа жауап береді,
бірақ бұл жағдайға ненің нәтижесінде
жеткеніне жауап бермейді. Бұл сұраққа
жауап беру үшін, тек қосымша мәліметтер
ғана емес, сонымен қатар есеп және есеп
беруде көрсетілмейтін көптеген факторлардың
талдануы қажет (мысалы, ғылыми-техникалық
прогресс, контрагенттегі қаржылық қиындықтар
және басқалар).
3. Баланста салыстырмалы шаруашылық аралық талдау жүргізу
үшін қажетті база жоқ. Ол кеңістіктік және уақыттық салыстырулармен
қамтамасыз етпейді. Сондықтан оның талдауы динамикада жүргізілуі
тиіс және мүмкіндігінше көрсеткіштерге,
олардың орташа салық және орташа прогрессивтік
маңыздылығына шолу жасаумен толықтырылуы
тиіс. Осындай мақсатпен ұқсас кәсіпорындар
тобы бойынша негізгі есептік көрсеткіштерді
ашық жариялау қажет. Бұл қажетті орташа
көрсеткіштерді есептеп шығаруға мүмкіндік
береді.
4. Баланста кәсіпорынның қаражаттарының айналымы туралы
мәлімет жоқ. Баланстың сол немесе басқа бабы бойынша
соманың аз немесе көптігі туралы қортындыны
баланстың көрсеткіштерін айналымының
сәйкес сомаларымен салыстырғаннан кейін
ғана жасауға болады. Мысалы, екі кәсіпорынның
баланстарындағы "материалдар" бабы
бойынша сомасы бірдей, яғни 5 млн. теңге.
Бір жылдағы материалдар айналымы, бірінші
кәсіпорында 60 млн. теңге, ал екіншеде
10 млн. теңгені құрады. Осыған сәйкес бірінші
жағдайда материалдардың қоры жылдық
тұтынушылардың 1/12 (5/60)-ін (айлық қор), ал
екінші жағдайда 1/2 (5/10), яғни жылдық тұтынудың
жартысын (жарты жылдық қор) қамтамасыз
етеді.
5. Баланс есепті кезеңнің
басы мен соңындағы мезгілдік
мәліметтердің жиынтығы болып
табылады, яғни онда осы балансты
толтыру кезіндегі шаруашылық
операцияларының жиынтығы жазылып
отырады. Мысалы, қолда бар өнім
қорларының үлес салмағының көп
болуы мен дебиторлық борыштың
айтарлықтай үлесі, мұндай жағдай
жыл бойы осылай болды дегенді
білдірмейді.
6. Баланста кәсіпорынның активтерін сатып алуда тарихи
бағаны коддану принципі жүргізіледі,
ол мүліктің жалпы алғанда нақты бағасын
едәуір дәрежеде бұрмалайды. Баланстың
жеке баптарына инфляциялық факторлар
мен нарық коньюктурасының өзгерісі едәуір
бұрмалаушылық әсерін тигізуі мүмкін.
Инфляция, кәсіпорын пайдаланатын шикізат
пен жабдықтарға бағаның өсуі және негізгі
құралдарды жаңарту дәрежесінің төмен
жағдайында көптеген баланс баптары функционалдық
қызметі жағынан бірдей, бірақ есеп объектітерінің
құны жағынан әр түрлі жиынтықты көрсетеді.
Бұл әр түрлі есеп мерзімдерінде есептелген
баланстың аттас көрсеткіштерінің салыстырмалығының
бұзылуына әкеліп соқтырады. Әрине, ол
сондай-ақ кәсіпорын қызметінің нәтижесін,
оның шаруашылық қаражаттарынын "бағасын"
(гудвилл) едәуір бұрмалайды. Бұл кедергі
баланс валютасының кәсіпорын бағасының
дәл құнын көрсетпейтіндігін дәлелдейді.
Баланс жиыны кәсіпорын активтері мен оны жабу
көздерінің есептік бағасын ғана көрсетеді,
ал осы кезде бұл активтердің нарықтык бағасы
мүлдем басқаша болуы мүмкін және берілген
активтің пайдалану мерзімі мен оның баланста
көрсетілуі қаншалықты ұзақ болса, есептік
баға мен ағымдағы нарықтық баға арасындағы
айырмашылык соншалықты көп болады.
7. Баланс және қаржылық есеп берудің
басқа да нысандары шаруашылық субъектісі
қызметінің барлық жақтарын толығымен
көрсетпейді. Кәсіпорынның қаржылық жағдайы
мен оның өзгеру перспективасы тек қаржылық
сипаттағы факторлардың ғана емес, сонымен
қатар көптеген құндық бағасы жоқ факторлардың
да ықпалында болады. Олардың қатарында:
мүмкін болатын саяси және жалпы экономикалық
өзгерістер, саланы және кәсіпорынды басқарудың
ұйымдастырушылық құрылымын қайта құру,
меншік түрінің алмасуы, қызметкердің
кәсіби және жалпы білімдік дайындығы
және тағы басқалар. Сондықтан қаржылық
есеп беруді соның ішінде бухгалтерлік
балансты талдау кешенді экономикалық
талдаудың тек бір ғана бөлімі болып табылады.
Осы шектеулерге қарамастан,
бухгалтерлік баланс кәсіпорынның қаржылық
жағдайын талдауды ақпараттық қамтамасыз
етудің бірден-бір басты көзі болып табылады,
ал оны оқу осы талдаудың алғашқы сатысы
болып табылады.
Алайда кәсіпорынның қаржылық
жағдайына талдау жүргізгенде баланс көрсеткіштерімен
қатар қаржылық есеп берудің басқа да нысандарының
көрсеткіштерін қолдану қажет, әсіресе
кәсіпорынның жыл бойғы барлық табыс сомасын
осы кәсіпорынның өзінің қызметін жүргізу
үшін жұмсалған барлық шығындар сомасымен
салыстырудан тұратын қаржы-шаруашылық
қызметінің нәтижесі туралы есепті қолдану
керек, оның баланстан айырмашылығы ол
кәсіпорынның мезеттік суреті және қатып
қалған қаржылық жағдайы емес, ол капитал
козғалысы, есепті кезеңдегі субъектінің
қаржылық нәтижесі болып табылады. Сондықтан
кәсіпорынның балансына қарағанда, бұл
құжат талдаушы адам үшін анағұрлым маңызды
және ақпараттық болып табылады. Ол бұл
кәсіпорын табыс немесе зиян (шығын) әкелетіндігін
анықтау үшін табыстар мен шығындар туралы
жеткілікті мөлшерде бөлініп алынған
анық көрсеткіштердің көмегімен белгілі
бір кезеңдегі кәсіпорынның кызмет нәтижесіне
баға береді. Батыс тәжірибесінде, балансты
есеп берудің басты нысаны ретінде бөліп
карастыратын біздің елге қарағанда, табыс
және зиян туралы есепке біршама басымдылық
берілуі кездейсоқ емес. Атап айтқанда,
дәл осы үлгі американдық, ұлыбритандық
және жаңазеландиялық фирмалардың жылдық
есебінде бірінші болып келтіріледі. Мұның
түп тамырын психологиялық тұрғысынан
іздеген жөн, табыс батыс фирмалары қызметіндегі
маңызды көрсеткіш болып табылады, олар
сондықтан да оны ең алдымен сыртқы пайданушыларға
әйгілеп көрсетуге тырысады.
Субъект қызметінің қаржылық нәтижесі
туралы есеп бухгалтерлік есептің №3 "Қаржы-шаруашылық қызметінің
нәтижелері туралы есеп" стандартымен
анықталады. Онда заңды тұлғаларды рет-ретімен
құру және ұсыну мақсатында қаржы-шаруашылық
қызметінің нәтижесі жөніндегі есептің
баптарын жіктеу және есепке алудың тәртібі
көрсетіледі, бұл өз кезегінде занды тұлғаның
әр мезгілдегі есептік кезеңдердегі қаржылық
есебі мен түрлі заңды тұлғалардың қаржы
есептерін салыстыруға мүмкіндік береді.
Сондай-ақ стандарт, негізгі қызметтен алынған табыс
пен шығынды, төтенше жағдайлардан және
тоқтатылған операциялардан болатын табыс
пен зиянды, сондай-ақ есеп кезіндегі есептік
бағаның, есеп саясатының өзгеруінен және
қаржылық есептегі елеулі қателерді түзетуден
болатын әр түрлі табыс және шығындарды
ашудың тәртібін анықтайды.
Табыстар мен шығындар баптарының
арасын ажырату да субъектінің жұмысының нәтижесін
көрсетуге мүмкіндік береді. Бұл бөлімдерге
әр түрлі баптар жатады. Мысалы, кәсіпорынның
қаржы-шаруашылық қызметінің нәтижесі
туралы есеп жалпы табысты, салық салынғанға
дейін және салық салынғаннан кейінгі
негізгі қызметтен алынған табысты және
таза табысты көрсетуі мүмкін.
Бұрынғыға қарағанда бұл едәуір
оңайлатылған. Мұнда табысты пайдалануды,
бюджетке төлемді, табыс салығы бойынша
жеңілдіктерді есептеу барысындағы шығындар
ашып көрсетілмеген. Ол тек есепті кезеңдегі
қаржылық нәтиженің қалыптасуын (таза
табысты немесе зиянды) ғана көрсетеді.
Есепті кезеңде табылған табыстар мен шығындардың
барлық баптары есепті кезеңнің таза табысын
немесе шығынын анықтау барысында есепке
алынады. Осылайша кәсіпорынның қаржы-шаруашылық
қызметінің нәтижесі туралы есеп, қаржылық
есептің қалған екі элементі туралы - яғни
табыс пен шығындар туралы мәліметтерден
тұрады. ҚР Президентінің 1995 жылы 26 желтоқсандағы
№2732 "Бухгалтерлік есеп туралы" заң
күші бар Жарлығында, сондай-ақ ҚР-ның
Ұлттық комиссиясының қаулысымен бекітілген
бухгалтерлік есеп бойын-ша 1996 жылы 12 қарашада
№2 каржылық есепті дайындау және тапсыруға
қа-жетті Концептуалдық негізінде айтылғандай,
бұл элементтер субъектінің қаржылық
көрсеткіштерін өлшеумен тікелей байланысты.
Табыстар активтердің көбейюін немесе
міндеттемелердің азаюын көрсетеді, ал
шығындар – активтердің азаюын немесе
есепті кезеңдегі міндеттемелердің көбеюін
көрсетеді.
Табыстар мен шығындар баптарынын
арасына койылған шектеулер тәжірибеде
жалпы қабылданған болып табылады. Бұл шектеу,
баптың қалыптасу көзі осы субъектінің
ақша қаражаттарын болашақта айналдыру
мүмкіндігін бағалау барысында белгілі
бір маңызға ие болады деген негізде жүргізіледі.
№3 "Ақша қаражаттарының
қозғалысы туралы есебі" ҚР шаруашылық
субъектілерінің қаржылық есеп беруіндегі
жаңа үлгі болып табылады. Бұл есепте кәсіпорынның
белгілі бір кезеңдегі ақша қаражаттарының
көздері анықталады және оларды пайдаланылу жолдары
көрсетіледі. Кәсіпорынның есепті кезеңіндегі
қаражаттары жеткілекті ме, соңы көрсетеді.
Ол сондай-ақ қаражаттары жеткілекті ме,
соңы көрсетеді. Ол сондай-ақ қолданушьшарды
кәсіпорынның операциялық, инвестициялық
және қаржылық қызметінің белгілі бір
бөлігіндегі есепті кезеңдегі ақша қаражаттарының
келіп түсуі мен шығыны туралы ақпараттармен
қамтамасыз ете отырып, оларға кәсіпорынның
қаржы жағдайындағы өзгерістерін бағалауға
мүмкіндік береді.
Ақша қаражаттары - бұл кассадағы және
банк шоттарындағы қолма-қол ақша.
Операциялық қызмет деп субъектің табыс алу
жөніндегі негізгі қызметін, сондай-ақ
оның инвестициялық және қаржылық қызметіне
қатысы жоқ, басқада бір қызметін түсінеміз.
Инвестициялық қызмет дегеніміз
- бұл ұзақ мерзімді активтерді сатып алу
және сату, өтелінетін несиелерді беру
және алу.
Қаржылық қызмет, бұл нәтижесінде меншікті
капитал мен қарыз қаражаттарының құрамы
мен мөлшері өзгеріске ұшырайтын субъектінің
қызметі болып табылады. Субъект қызметінің
барлық осы түрлері ақша қаражаттарының
келіп тусуі мен шығуының негізгі арналары
болып табылады.
Сонымен, кәсіпорынның қаржы жағдайын
талдаған кезде тек бухгалтерлік баланс
мәліметтері ғана емес сонымен бірге басқа да
қаржылық есеп беру нысандарының көрсеткіштері,
түсіндірме хаттағы мәліметтер және де
есеп берудегі қосымша ақпараттар мәліметтері де
қолданылады.
Қаржылық есеп берудің жаңа түрі,
кәсіпорынның коммерциялық құпиясы болып табылатын ақпараттарына
сүйенбестен, оның қаржылық жағдайын кешенді
түрде талдауға мүмкіндік береді [1].
2.3 Қаржылық жағдайды
талдау әдістері.
Нарықтық қатынастың қалыптасуы
шаруашылық қызметін біртұтас кешенді талдауды
ішкі (басқару) және сыртқы (қаржылық талдау)
талдау деп бөлуді кажет етіп отыр. Талдаудың
бұл түрлерінің әрқайсысының өзінің негізгі ақпараттық
көздері бар.