Шпаргалка по "Политологии"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 12.Bush doktrini

11 Eylül Sonrası Değişen Güvenlik Vizyonu- Bush Doktrini

Önleyici savaş ve önceden vurma stratejisinin temel mantığı, rakibi bir saldırı düzenlemeden harekete geçerek saldırı kapasitesini ortadan kaldırmayı amaçlamaktır. Özellikle kitle imha silahlarına sahip olan ve terörü desteklediği iddia edilen ülkelerin sahip oldukları bu kapasiteleriyle, ABD kendisine herhangi bir saldırı yapılacağını düşünmekteydi. Bu bağlamda 11 Eylül olaylarının ardından küresel tehdidi yakından hisseden ABD’nin uygulayacağı politikalar meşru hale gelmiş olmaktaydı. 11 Eylül akabinde ki gelişmeler dâhilinde ilk uygulama olan Bush doktrinini incelemek konumuzun seyri açısından yararlı olacaktır.11 Eylül saldırılarından bir yıl sonra kaleme alınan stratejinin amacı, dünyayı sadece daha güvenli değil, aynı zamanda daha iyi yapmaktır. Ne var ki, Bush doktrini olarak isimlendirilen yeni Amerikan ulusal güvenlik stratejisi uluslararası ilişkileri hem teorik hem de pratik olarak değiştirecek radikal unsurlar içermektedir. Bu doktrin, 20.yy.ın büyük savaşının, “hürriyet” ve “totalitarizm” arasında olduğu ve bu savaşın “özgürlük, demokrasi ve serbest girişimin kuvvetlendirilmesine karar verilmesi” ile sona erdiği vurgulanırken, ABD’nin de “eşsiz askeri gücü” ile büyük ekonomik ve siyasal etki” gücünü kullanabilme yeteneğine sahip olduğunun altı çizilmektedir. Doktrinin en çarpıcı yönü, Soğuk Savaş döneminde güvenlik amacına hizmet eden “caydırıcılık ve çevreleme politikalarının”, uluslar ötesi teröristler ve kitle imha silahları tarafından karakterize edilen 21.yüzyılın yeni tehdit ortamında yetersiz kaldığına işaret edilerek bu politikaların eksikliğini gidermek için uluslararası hukukta ihtilaflı bir doktrin olan sezgisel meşru müdafaa hakkına dayanmış olmasıdırABD, Irak’a yönelik askeri bir harekât için geri sayıma geçmişti. 11 Eylül sonrası sürekli gündemde tutulan Irak konusunda sona yaklaşılmaktaydı. Sonuç ne olursa olsun Irak ve Ortadoğu coğrafyasındaki dengeler üzerinde büyük değişiklikler yaşanacaktır. 20. yüzyılda en büyük tehdit, kitle imha silahları ve terörist devletlerin bu silahları elde etmek için birbiriyle yarışmalarıdır. İran, Kuzey Kore, Libya, Suriye gibi terörizmin gelişim gösterdiği ülkeler kitle imha silahları edinmektedirler