Автор работы: Пользователь скрыл имя, 15 Октября 2014 в 16:00, реферат
Біздің психиатриялық аурухана қаланың батыс жағында, ер¬неуіне тас қалаған шағын өзеннің жиегінде болатын. Аурухана ес¬кі еді. Сылақтары түсіп қалған алабажақ кірпіш дуалының тө¬бе¬сінде әбден тат басып, шіруге айнал¬ған қаңылтыр шатыры бар. Маңайда машина жүретін көше болмағандықтан, төңірек ертелі-кеш құлаққа ұрғандай тып-тыныш болып тұрады. Көктем кезінде өзеннің сарқы¬раған дыбысын терезені ашып тастап, түнімен естіп шығасың.