Автор работы: Пользователь скрыл имя, 12 Декабря 2013 в 20:01, контрольная работа
Прызначэнне методыкі навучання – максімальна ўлічваць агульнакультурную, гуманістычна-эстэтычную спецыфіку літаратуры, яе ролю ў навучанні і выхаванні асобы. Урокі літаратуры павінны быць урокамі духоўнай культуры – грамадскай, маральнай, мастацкай, урокамі культуры мыслення, выхавання пачуццяў, волі, эстэтыкі чалавечай душы. Толькі на гэтай гуманітарнай, агульнакультурнай аснове можа быць па-сапраўднаму павышана якасць літаратурнага навучання і забяспечана цэласная сістэма літаратурнай адукацыі і эстэтычнага выхавання [ 4, с. 6 ].
УВОДЗІНЫ…………………………………………………………………….. 3 с.
АСНОЎНАЯ ЧАСТКА……………………………………………………………………….. 5 с.
Паняцце пра метад і прыём…………………………………………… 5 с.
Выхаванне маўленчай культуры вучняў пры завучванні
вершаў на памяць……………………………………………………….. 7 с.
Выразнае чытанне як адзін з асноўных прыёмаў пры
завучванні вершаў на памяць…………………………………………… 9 с.
Набыццё інтанацыйных навыкаў……………………………………… 12 с.
Прымяненне тэхнічных сродкаў навучання пры
вывучэнні вершаў на памяць…………………………………………… 14 с.
“Тое, што вывучана на памяць, складае самы сталы
здабытак вучня”………………………………………………………… 15 с.
Псіхалагічныя і метадычныя асаблівасці пры вывучэнні
вершаў на памяць……………………………………………………… 16 с.
Слоўнае маляванне як неабходны прыём пры завучванні
вершаў на памяць……………………………………………………… 21 с.
Роля тропаў як стваральнікаў тэкстаў………………………………. 25 с.
Роля лагічных націскаў і паўз пры
чытанні вершаў на памяць……………………………………………… 26 с.
ЗАКЛЮЧЭННЕ…………………………………………………………………. 27 с.
СПІС ВЫКАРЫСТАНЫХ КРЫНІЦ………………………
МЕТОДЫКА ВЫВУЧЭННЯ ЛІТАРАТУРНЫХ ТВОРАЎ НА ПАМЯЦЬ
ЗМЕСТ
УВОДЗІНЫ…………………………………………………………
АСНОЎНАЯ ЧАСТКА………………………………………
вершаў на памяць……………………………………………………….. 7 с.
завучванні вершаў на памяць…………………………………………… 9 с.
вывучэнні вершаў на памяць…………………………………………… 14 с.
здабытак вучня”………………………………………
вершаў на памяць……………………………………………………… 16 с.
вершаў на памяць……………………………………………………… 21 с.
чытанні вершаў на памяць……………………………………………… 26 с.
ЗАКЛЮЧЭННЕ……………………………………………………
СПІС ВЫКАРЫСТАНЫХ КРЫНІЦ………………………………………… 29 с.
УВОДЗІНЫ
Прызначэнне методыкі навучання
– максімальна ўлічваць агульнакультурную,
гуманістычна-эстэтычную спецыфіку
літаратуры, яе ролю ў навучанні
і выхаванні асобы. Урокі літаратуры
павінны быць урокамі духоўнай культуры
– грамадскай, маральнай, мастацкай,
урокамі культуры мыслення, выхавання
пачуццяў, волі, эстэтыкі чалавечай
душы. Толькі на гэтай гуманітарнай,
агульнакультурнай аснове можа быць
па-сапраўднаму павышана якасць літаратурнага
навучання і забяспечана
Урокі роднай літаратуры ў
наш час адыгрываюць вялікае
значэнне. Там дзеці ўдасканальваюць
свае чытацкія навыкі, узбагачаюць
слоўнікавы запас, вучацца правільна
і лагічна выкладаць свае думкі,
авалодваюць нормамі
У сістэме навучання роднай літаратуры вялікая ўвага надаецца развіццю вуснай і пісьмовай мовы малодшых школьнікаў. Вельмі добра папоўніць свой слоўнік дзеці могуць дзякуючы завучванню вершаў на памяць. А ад настаўніка залежыць завучванне верша на памяць яго падапечнымі. Настаўніку неабходна такім чынам арганізаваць працу на уроку, каб дзеці маглі на ўроку практычна вывучыць верш на памяць. Неабходна вучыць дзяцей працаваць над тэкстам верша, над яго мовай, тропамі, партытурай. Вялікую дапамогу ў вырашэнні гэтай мэты можа аказаць настаўнік. Навыкі па завучванню вершаў на памяць набываюцца яшчэ ў дзіцячым садку, а працягваецца гэта работа ў малодшай школе.
Мэта дадзенай работы: апісаць змест метадычнай працы над завучваннем вершаў на памяць ў пачатковай і сярэдняй школе.
Для дасягнення мэты трэба вырашыць наступныя задачы:
Актуальнасць дадзенай работы заключаецца ў неабходнасці раскрыцця зместу работы вывучэння вершаў на памяць як вельмі добрай магчымасці для авалодання вучнямі беларускай мовай.
Навізна нашага даследавання заключаецца ў звароце да методыкі завучвання вершаў на памяць у сувязі са зместам праграмных патрабаванняў па беларускай літаратуры.
Аб’ектам даследавання стала методыка вывучэння вершаў на памяць.
Прадмет даследавання – прыёмы работы пры вывучэнні вершаў на памяць.
АСНОЎНАЯ ЧАСТКА
Пытанне аб метадах выкладання
літаратуры ў школе, як і іншых
вучэбных прадметаў, адносіцца да ліку
кардынальных праблем педагагічнай
навукі. Навучанне – працэс двухбаковы:
настаўнік вучыць, дзеці вучацца.
Мэта настаўніка – даць вучням веды,
выпрацаваць у іх уменні, развіць
розум, пачуцці, выхаваць гарманічна развітую
асобу. Гэтыя задачы настаўнік вырашае
з дапамогай пэўных метадаў навучання.
“Метады навучання, - зазначаецца
ў “Педагагічнай энцыклапедыі”,
У сучаснай
педагагічнай і метадычнай
Такім чынам, вывучэнне на памяць з’яўляецца славесным метадам або славесным прыёмам.
Сёння, улічваючы адказнасць педагогаў краіны за якасць ведаў і ўзровень іх падрыхтаванасці, кожны настаўнік беларускай мовы і літаратуры імкнецца, каб і яго выхаванцы з ахвотай вывучалі і дасканала ведалі гэтыя прадметы…
Але з настаўніцкага вопыту вядома , што нельга навучыць школьніка, калі ён раўнадушны, абыякавы, не бачыць патрэбы ў набыцці ведаў. І, на жаль, у класе такіх дзяцей большасць.[…] Такім чынам, у вучэбна-выхываўчым працэсе сапраўды існуе праблема матывацыі да вучобы. […]
У псіхолага-педагагічнай латаратуры ёсць цэлы пералік распрацаваных спосабаў павышэння ўнутранай матывацыі ў навучальным працэсе. Настаўнікам і бацькам рэкамендуецца:
Грамадства – гэта найперш сукупнасць разнастайных формаў сумеснага існавання і дзейнасці людзей. Грамадскае суіснаванне ажыццяўляецца праз дзейнасць, а таксама праз мову, якая з’яўляецца сродкам сацыяльнага быцця чалавека: суразмоўніцтва, пазнання свету, мыслення, самавыяўлення і самаактуалізацыі, выхавання, кіравання іншымі людзьмі [ 15, с. 3 ].
Асоба вылучаецца сярод грамадоўцаў
высокай моўнай культурай. Гэта адразу
прыкметна ў размовах, выступленнях,
зносінах. Асоба не толькі лагічна
і вобразна выказвае думкі (вусна
і пісьмова), але і адчувае, што
мова спрыяе выяўленню людскай прысутнасці
ў Сусвеце, разуменню яе сэнсу
і межаў. […] Моўная культура грунтуецца
і на лінгвістычнай культуры, і
на культуры мовы, але сягае далей
і вышэй: ахоплівае разуменне
чалавекам аб’ектыўнага адзінства
ўсяго сутнаснага на свеце і яго
моўнага выяўлення. […] Моўныя заняткі
– гэта перш за ўсё неаслабны
працэс фармавання моўнай і лінгвістычнай
культуры вучняў, павелічэнне іх лінгвістычнага
запасу, выпрацоўка ў іх патрэбы
пастаяннага спазнання і
Адной з асноўных
задач сучаснай школы з’
У вырашэнні гэтай задачы
Такім чынам, праца
па развіцці маўлення вучняў
ажыццяўляецца па трох
Характэрнай прыметай літаратурнай
мовы з’яўляецца яе ўнармаванасць.
Таму развіццё правільнага
Багаты слоўнікавы запас,
веданне нормаў літаратурнай мовы з’яўляецца
абавязковай умовай для развіцця
звязнага вуснага і пісьмовага маўлення.
Развіццё звязнага маўлення вучняў адбываецца
як пры вывучэнні ўсіх раздзелаў
школьнага курса мовы, так і
на спецыяльных уроках. Асноўная задача
гэтай работы заключаецца ў тым,
каб сфарміраваць ў школьнікаў неабходныя
камунікатыўныя ўменні і навыкі, уменні
звязна выказваць свае думкі ў
вуснай і пісьмовай мове з улікам
сітуацыі моўных зносін. Пры гэтым
ажыццяўляецца работа як па засваенні
маўленчых паняццяў ( тэкст, прыметы
тэксту, тыпы і стылі тэкстаў і
г. д.), так і па разглядзе моўных
сродкаў у іх адносінах да звязнага
маўлення. Працу над моўнымі адзінкамі
неабходна арганізоўваць у
Такім чынам, развіццё
маўлення вучняў павінна
Людзі “заўсёды знаходзяць нешта даўно знаёмае ім, нешта сваё ўласнае, што яны самі адчувалі, але чамусьці не маглі знайсці яснага вобраза, чамусьці не маглі знайсці яснага вобраза, чамусьці не маглі знайсці слова”. Парады і рэкамендыцыі для выразнага чытання прозы ў асноўным можна скарыстаць і ў дачыненні да вершаў. Вядома, паэтычныя творы маюць свае спецыфічныя жанравыя асаблівасці: больш арганізаваны рытм, рыфму, памер. Акрамя гэтага, вершаваная мова больш сціслая і дынамічная, чым празаічная, таму патрабуе асаблівай гукавой выразнасці ўвасаблення думак і перажыванняў лірычнага героя, ў якіх настаўніку належыць больш клапаціцца пра натуральнае гучанне кожнага паэтычнага радка, у мелодыцы якога вучні павінны пачуць жыццёвую праўдзівасць і прывабнасць; клапаціцца пра ўмелае ўвасабленне зместу пры захаванні формы верша. А для гэтага неабходна не толькі зразумець яго асноўную думку, але і адчуць рытмічную структуру верша, эмацыянальны настрой і мелодыку гучання кожнай фразы [ 1, с. 65 ].
Информация о работе Методыка вывучэння литаратурных творау на памяць