Автор работы: Пользователь скрыл имя, 27 Октября 2013 в 21:30, шпаргалка
Фарміраванне бел. нацыі
Перадумавай фарміравання этнасаў з’яўл. агульнасць тэрыторыі, з якой непарыўна звязаны пэўныя прырод-на-геаграфічныя і кліматычныя ўмовы, ландшафт, рас-лінны і жфвельны свет, а значыць, і хар-р працоўнай дзейнасці людзей, іх эк. сувязі, побыт, мат. і дух. к-ра, складванне і развіццё агульнай мовы, звычаяў і трады-цый, нормаў маралі і г.д.
С-ма біпалярнага свету пасля др. сусв. вайны
К канцу вайны СССР і ЗША дасягнулі велізарнай пе-равагі над іншымі дзяржавамі, асабліва ў ваенна-паліт. сферы. Гэты іх адрыў з’явіўся асновай для ператварэн-ня даваеннай шматполюснай стр-ры свету ў двухпо-люсную. Яе арганізацыйнае афармленне расцягнулая амаль на 10 гадоў і праявілася перш за ўсё ў стварэнні замкнутых ваенна-паліт .блокаў. У 1949г. узнікла Ар-ганізацыя Паўночнаатлантычнага дагавора (НАТО). НАТО стала самай буйнай і магутнай ваенна-паліт. групоўкай Захаду. У 50-я гг. з’явілася яшчэ некалькі такіх блокаў. Сярод іх – АНЗЮС, Арганізацыя дага-вора Паўднёва-Усх. Азіі (СЕАТО), Багдадскі пакт (СЕНТО). Усе гэтыя ваенна-паліт. блокі аб’явілі сябе абарончымі. Іх мэта – адбіццё камуністычнай пагрозы. Вядучую ролю ў гэтых блоках адыгрывалі ЗША. У дадатак да іх яны падпісалі двухбаковыя ваенныя да-гаворы з Яп., Філіпінамі, Паўдн. Карэяй, Тайванем, Пакістанам, Іранам, Турцыяй. Ужо к сяр. 50-х гг. каля 50 дзяржаў разам з ЗША ўваходзілі у ваенна-паліт. блокі або мелі двухбаковыя ваенныя пагадненні.ЗША размясцілі на іх тэр-рыі св. ваенныя базы і ваеннаслу-жачых. К сяр. 50-х гг. завяршылася станаўленне адна-го з полюсаў с-мы міжнар. адносін на чале з ЗША. К гэтаму ж часу быў арганізацыйна аформлены і другі полюс на чале з СССР. У маі 1955г. была створана Ар-ганізацыя Варшаўскага дагавора (АВД). Яна ўяўляла сабой ваенна-паліт. групоўку сацыялістычных краін, ў склад якой увайшлі СССР, Албанія, Балгарыя, Венг-рыя, ГДР, Польшча, Румынія і Чэхаславакія. АВД так-сама аб’явіла сябе абарончай арганізацыяй, якая ста-іць на варце міру і сацыялізму. Такім чынам шматпо-люсная стр-ра свету ператварылася ў двухполюсную. Раскол свету на 2 полюсы знайшоў найбольш яркае ўвасабленне ў з’яўленні падзеленых дзяржаў. Гэтая с-ма вызначыга новыя арыенціры ў знешняй палітыцы дзяржаў.
РБ ў сусв. суполцы на пач.90-х гг. ХХст. Стварэнне саюза Бел. і Расіі
Удзел РБ у рабоце ААН з самага пачатку прыняў фар-мальны хар-р, бо яна фактычна з’яўл. часткай дэлега-цыі СССР, сумесна з якой галасавала па ўсіх пытан-нях, што абмяркоўваліся ў ААН. Разам з тым членства РБ у складзе ААН адыгрывала станоўчую ролю. Яно пашырала міжнар. адносіны рэсп. Дэлегацыя БССР удзельнічала ў абмяркаванні пытанняў, якія выносілі-ся на штогадовыя сесіі Ген. Асамблеі ААН. Па прапа-нове РБ Ген. Асамблеі ААН прыняла рэзалюцыю “Аб выдачы і пакаранні ваенных злачсынцаў”. На Парыжс-кай мірнай канферэнцыі РБ дабілася справядлівага па-сляваеннаа пасляваеннага ўладкавання ў Еўр. РБ выс-тупала з асуджэннем вайны, якую вялі ЗША ў В’етна-ме, за вывад замежных войскаў з Афрыкі. Дэлегацыя РБ падпісала Дагавор аб забароне выпрабаванняў ядзернай зброі ў атмасферы, космасе і пад вадой. Па-чалі дзейнічаць пастаянныя прадстаўніцтвы рэсп. ў ААН, ЮНЕСКА, МАГАТЭ. Пасля распаду СССР па-чаўся новы этап у міжнар. жыцці РБ. РБ прыступіла да ажыццяўлення самастойнай знешняй палітыкі. Яе ста-тус дзярж. незалежнасці прызнала ААН. РБ стала паў-напрўным удзельнікам Нарады па бяспецы і супрацоў-ніцтву ў Еўр., членам Міжнар. валютнага фонду (МВФ), Сусв. банка рэканструкцыі і развіцця, наладж-вае ўзаемаадносіны з Еўр. эк. саюзам. РБ працягвае за-ставацца актыўным членам ААН, ўдзельнічае ў рабо-це Ген. Асамблеі, розных камісій і камітэтаў. Згодна рашэнню ААН 1995-2004гг абвешчаны дзесяцігод-дзем адукацыі ў галіне правоў чал-ка У гэтым напрм-ку ў 93г. РБ прыняла Закон аб правах дзіцяці, які пра-дугледжвае паляпшэнне ўмоў жыцця і развіцця дзя-цей. У 96г. ядзерная зброя былога СССР поўнасцю выведзена за межы РБ. Бел. стала першай краінай у свеце, якая добраахвотна адмовілася ад валодання ядзернай зброі. Бел. разам з Расіяй і Укр у 91г. стала адной з краін-заснавальніц СНД. Вызначальным фак-арам узаемаадносін краін СНД стала эк. інтэграцыя (узаемадзеянне і супрацоўніцтва). 2 красавіка 97г. быў створаны саюз Бел. і Расіі, а ў 99г. – падпісаны Дага-вор аб стварэнні Саюзнай дзяржавы. Бел. на міжнар. арэне імкнецца да паглыблення і развіцця шматвек-тарнай знешняй палітыкі пры адначасовым умацаван-ні сувязей з Расіяй.
8 снежня 91г. у Белавежскай
пушчы кіраўнікі Расіі, Бел.
і Укр, ігнаруючы волю св. народаў,якая
была вы-казана на
Яшчэ да распаду СССР 27 ліпеня 90г. сесія Вярхоўна-га Савета БССР прыняла дэкларацыю аб дзярж. суве-рэнітэце БССР. Было абвешчана вяршэнства на тэр-рыі рэсп. Канстытуцыі БССР і яе законаў. Гэтым быў пакладзены пачатак шляху да дзярж. суверэнітэту. Дзярж. пераварот у Маскве у 91г. узмацніў цэнтра-бежныя тэндэнцыі. Нечарговая сесія Вярхоўнага Саве-та БССР ў жніўні гэтага года прыняла пастанову аб за-беспячэнні паліт. і эк. самастойнасці БССР і закон аб наданні статуса канстытуцыйнага закона Дэкларацыі Вярхоўнага Савета БССР аб дзярж .суверэнітэце рэсп. У гісторыі Бел. пачаўся этап незалежнай дзяржавы. Адбылася замена назвы рэсп. і дзярж. сімволікі. 19 ве-расня 91г. нечарговая сесія Вярхоўнага Савета БССР прыняла рашэнне аб тым, каб БССР надалей называць РБ, дзярж сімваламі РБ сталі бела-чырвона-белы сцяг і герб “Пагоня”. Пасля абвяшчэння незалежнасці Бел. пачалася работа па фарміраванню органаў дзярж. кіра-вання. Былі створаны Узброеныя сілы. Арганізаваны мытная служба, новая банкаўская с-ма, камітэты па кі-раванню дзярж. маёмасцю і па знешніх эк. сувязях. Удасканальвалася стр-ра органаў дзярж. улады і кара-вання ў цэнтры і на месцах.
Цивилизационные теории в фил-фии истории
Смысл истории: Ист. наука - точная наука, в ней нет ничего абстрактного. С др. стороны задачи ист. наук явл. понимание адекватности наших представлений историч. прошлого. Осн. типологической единицей явл. цив-ция. Цив-ция имеет сл. Типы: 1.непрогрес-сивная (народы живут согласно с природным циклом); 2.восточная (страны востока; их цикл: прошлое, наст., буд.); 3.прогрессивная (Зап.-Евр. Цив-ция). До сегод-нешнего дня сущ. Сл. мировоззрения: 1.древнее (в ра-йоне Месопотамии, было отмечено, что «история раз-вив-ся по воле богов), 2. К 6-нач.5вв. до н.э. автор но-вой теории мировоззрения – Мелецкий. Его труд наз. землеописание. До нас дошли изменённые копии Он был автором теории циклического разв-я и предлагал все, что происходит записывать, 3. Августин Блажен-ный (4-5 в.до н.э.), его труд – о граде Божьем. Его тео-рия наз. линейная. Он считал, что ист. идёт линейно по воле Бога. Вернуться и повторить что-то нельзя. История – это движ-е, 4. 18 в. н.э. появилась спи-ральная теория. Автор – Вико. Появилось название «новая наука». Он соединил циклическую и линейную теории. Считал, что всё необходимо изучать. Говорил, что можно вывести историч. Законы, на основании кот. общ-во будет развив-ся, 5. К.Маркс, 19в.: теория о соц.-эк формациях (строй). 6. Тойнби, написал книгу «Исследование истории». Вывел новые понятия цив-ции. Цив-ция – сообщность людей, объединённых дух. ценностями и имеющих особые черты в полит. организации, к-ре и эк-ке Ист. – это разв-е соц. опыта, кот. передается из поколения в поколение, но каждый раз этот опыт осмысливается заново.
Сац.-паліт. працэсы на Бел. пад-час «перабудовы”. Фарміраванне антыкамуністычнай апазіцыі ў БССР
У сяр. 80-х гг. СССР апынуўся ў складаным стан-шчы. Запаволіліся тэмпы сац.-эк. развіцця, не заўсёды да-сягненні навукі і тэхнікі ўкараняліся ў вытворчасць, нізкай была якасць мн. відаў прад-цыі, не хапала вы-сакаякасных тавараў на рынку, па некаторых паказчы-ках прыпыніўся рост жыццёвага ўзроўню народа. Пат-рабавалася рэфармаванне палітыка-эк. с-мы, якая ў ас-нове св. сфарміравалася ў СССР у 20-30-я гг. У др. пал. 80-х гг. быў удакладнены паліт. курс і вызначана палітыка перабудовы, абнаўлення ўсіх сфер жыцця савецкага грамадства. Ініцыятар – Гарбачоў. У ходзе ажыццяўлення палітыкі перабудовы значна пашыры-лася самастойнасць прадпрыемстваў і аб’яднанняў у выніку іх пераходу на поўны гаспадарчы разлік і сама-фінансаванне. Павысілася роля працоўных калекты-ваў. Развівалася самакіраванне. Укараняліся прагрэ-сіўныя ф-мы арганізацыі працы – арэндныя кал-вы, га-спадарчая разліковая брыгада. Дэмакратычнай стана-вілася выбарчая с-ма, развіваліся галоснасць думкі, фарміравалася шматпартыйная с-ма. Больш магчымас-цей стала для ажыццяўлення дэмакр. правоў і свабод грамадзян, для творчай дзейнасці. Аднак жыццё пака-зала, што ў КПСС – КПБ адсутнічала канкрэтная, на-вукова абгрунтаваная праграма абнаўлення савецкага грамадства. Не былі дакладна вызначаны канчатковыя вынікі, на дасягненнях якіх накіроўваліся намаганні партыі і народа. У грамадстве з’явіліся капіталістыч-ныя тэндэнцыі, узбагачэнне любымі сродкамі. Губля-лася кіраўніцтва краінай.